Çalışma, çeşitli veritabanlarından elde edilen çok sayıda randomize kontrollü çalışmayı ve prospektif kohort çalışmasını analiz ederek, vitamin C'nin serum hemoglobin ve ferritin seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı, ancak klinik olarak önemsiz bir artışa yol açtığını bulmuştur. Yan etkiler açısından anlamlı bir fark tespit edilmemiş, ancak gastrointestinal irritasyon riskinde azalma gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, çalışma demir eksikliği anemisi tedavisinde demir tedavisine rutin olarak vitamin C eklenmesini desteklememektedir.

Bu meta-analiz, 1930 hasta içeren 11 çalışmayı (10 randomize kontrollü çalışma ve 1 prospektif kohort çalışması) içeriyordu.

Metaanalize göre  C vitamini eklemenin demir eksikliği anemisi (DEA) tedavisinde klinik olarak anlamlı bir faydası yoktur. Demir artı C vitamini tedavisi alan hastalarda, sadece demir tedavisi alanlara kıyasla serum Hb, ferritin ve retikülosit yüzdesinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış bulunmuştur. Bununla birlikte, 2 müdahale arasındaki mutlak fark büyüklüğü küçüktür ve muhtemelen klinik olarak anlamlı değildir. Örneğin, Hb'deki ortalama fark 0.14 g/dL'dir. Ferritin seviyelerindeki artış (3.23 μg/L) da muhtemelen klinik olarak önemli değildir çünkü serum ferritin seviyeleri için normal aralık çok geniştir ve bildirilen gibi bir değişikliğin hastaların klinik sunumunda ve yönetiminde bir fark oluşturması olası değildir.

Bu sistematik inceleme ve meta-analizdeki analizde yer alan 11 çalışmada önemli bir heterojenlik var. İlgilenilen 4 sonucun I2 puanları %80'in üzerindeydi. Dahil edilen hastalar bebeklerden yetişkinlere kadar değişmekteydi, hastaların anemi şiddeti değişkendi ve kullanılan formülasyonlar, özellikle kullanılan elemental demir ve C vitamini miktarı açısından çalışmadan çalışmaya değişiyordu. Bu nedenle, bu meta-analizin sonuçlarının dikkatli bir şekilde yorumlanması gerekmektedir.

Bu meta-analizin sonuçları mevcut literatürle tutarlıdır. Son zamanlarda yapılan bir sistematik inceleme ve meta-analiz, müdahale grupları (demir askorbat veya oral demir ve C vitamini) ile kontrol grupları arasında Hb veya serum ferritinin MD'sinde istatistiksel veya klinik bir fark bulamadı. Yazarlar, verilerini bir araya getirmek için kullandıkları 4 çalışmanın metodolojik kalitesinin çok düşük olduğuna dikkat çekti. Sonuç olarak, oral C vitamininin anemiyi azaltmada etkili bir müdahale olduğunu destekleyecek yeterli kanıt olmadığı sonucuna vardılar. Bu inceleme, birkaç 1. düzey çalışmanın daha eklenmesi ve farklı tedavi formülasyonlarına sahip çalışmaların dahil edilmesi yoluyla bu önceki çalışmayı genişletmektedir; bu da bu incelemenin sonuçlarının daha fazla istatistiksel güce ve dış geçerliliğe sahip olmasını sağlamaktadır. Semptomatik demir eksikliği olan hastaların mutlaka anemi olmayabileceği unutulmamalıdır. Buna rağmen, demir takviyesinin anemi olmaksızın semptomatik demir eksikliği üzerindeki etkilerini inceleyen herhangi bir ileriye dönük çalışma bulunmamaktadır. Dolayısıyla, bu sistematik inceleme yalnızca demir eksikliği sonucu anemi olan hastalara odaklanmıştır ve incelemenin sonuçları bu tür hastalar için geçerlidir.

C vitamini, demir emilimini artırdığı iddia edilen biyolojik prensibe dayanarak, demirle birlikte bir müdahale olarak önerilmektedir. Bununla birlikte, bu gözden geçirme, C vitaminini oral demir tedavisine eklemenin bu teorik faydasının Hb'de klinik olarak anlamlı bir iyileşmeye dönüşmediğini düşündürmektedir. Bunun nedeni, oral demirin tek başına Hb ve demir depolama iyileşmesi için yeterli olması olabilir. Ayrıca, ferro askorbat gibi kombine haplarda bulunan C vitamini miktarı bildirilmemiştir,  Bu bulgu, bu incelemenin sonuçlarıyla birleştiğinde, takviyede kullanılan mutlak C vitamini seviyesinin, sadece diyetle alınan C vitaminine kıyasla fark edilebilir herhangi bir fark yaratmak için yeterli olmadığı anlamına gelebilir.

Son olarak, bu inceleme C vitamini takviyesiyle GI irritasyonunda önemli ölçüde daha düşük oranlar bildiren 2 çalışma bulsa da, bu takviyelerin ek maliyetini ve bu bulgunun dayandığı hasta sayısının küçük olduğunu göz önünde bulundurmak önemlidir.

Bu meta-analizde incelenen birincil ve ikincil sonuçlar şunlardır:

Birincil Sonuç:

• Serum hemoglobin (Hb) seviyelerindeki değişim

İkincil Sonuçlar:

• Serum ferritin seviyelerindeki değişim
• Retikülosit yüzdesindeki değişim
• Olumsuz olayların (kabızlık, mide bulantısı/kusma, gastrointestinal irritasyon ve kötü tat) insidansı

Çalışmada, demir artı C vitamini tedavisi alan hastalarda, sadece demir tedavisi alanlara kıyasla Hb, ferritin ve retikülosit yüzdesinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış bulunmuştur. Ancak, bu farklılıkların mutlak büyüklüğü küçüktür ve muhtemelen klinik olarak anlamlı değildir. Ayrıca, demir artı C vitamini grubunda gastrointestinal irritasyon riski önemli ölçüde daha düşüktür.

Bu bulgulara rağmen, çalışma yazarları, DEA tedavisinde oral demire C vitamini eklenmesinin rutin kullanımını desteklememektedir.