HAFTALIK DECİTABİNE ETKİLİ Mİ?

TO THE EDITOR:

A weekly low-dose regimen of decitabine and venetoclax is efficacious and less myelotoxic in a  racially diverse cohort

BLOOD 28 NOVEMBER 2024 | VOLUME 144, NUMBER 22 

Bu çalışma, miyeloid maligniteleri olan hastalarda haftalık düşük doz decitabine ve venetoclax rejiminin etkinliğini ve güvenliğini değerlendirmeyi amaçlayan faz 2 bir çalışmayı açıklamaktadır. Çalışma, New York Bronx'taki bir şehir içi hastanedeki yaşlı ve çeşitli ırksal ve etnik kökenlerden gelen hasta popülasyonunda gerçekleştirildi.

Tedavi rejimi, 28 günlük bir döngünün 1., 8., 15. ve 22. günlerinde subkutan olarak 0,2 mg/kg decitabine ve oral olarak 400 mg venetoclax'ın tek dozundan oluşuyordu. İndüksiyon dönemi 3 döngüden (12 hafta) oluşuyordu ve bunu haftalık idame tedavisi izliyordu. Kemik iliği her 12 haftada bir değerlendirildi.

Çalışmanın birincil son noktası, indüksiyon fazı (1-12. haftalar) sırasında tedaviye doz kesintileri veya gecikmeleri olmaksızın devam edebilen katılımcıların yüzdesiydi. Çalışma, İyi Klinik Uygulama Yönergeleri ve Helsinki Deklarasyonu'na göre tasarlandı.

Sonuçlar:

• 31 hastanın 28'i (%90) indüksiyon sırasında tedaviye doz kesintileri veya gecikmeleri olmaksızın devam edebildi. Yalnızca 3 hasta indüksiyon sırasında 1 dozu kaçırdı ve hiçbirinin doz azaltmasına ihtiyacı olmadı.
• İndüksiyondan sonra yalnızca 2 hastada (%7) doz kesintisi gerekti ve hiçbir hastada doz azaltması gerekmedi.
• AML'li hastalar için ortanca genel sağkalım 16.1 aydı ve TP53 mutasyonu olan hastalar için 11.3 aydı.
• Genel yanıt oranı %57 idi ve hastaların %61'i transfüzyon bağımsız hale geldi.
• İlk 8 haftalık tedavide ölüm olmadı ve tedaviyle ilişkili ölüm olmadı.
• Hastaların %52'sinde 3. derece tedaviye bağlı advers olay görüldü ve 1 hastada 4. derece tedaviye bağlı advers olay görüldü.

Çalışmanın yazarları, haftalık metronomik düşük doz decitabine ve venetoclax rejiminin miyeloid maligniteleri olan hastalar için etkili ve iyi tolere edilebilir bir tedavi seçeneği olduğu sonucuna varmıştır. Rejim, özellikle tedaviye bağlı morbidite ve mortaliteyi azalttığı için standart tedavi rejimlerine göre gelişmiş bir güvenlik profili sunmaktadır. Bu, relapslı hastaların ve tedaviye yanıt vermeyenlerin tedaviden sonra ek tedaviler almasını sağlamıştır.

Çalışmanın sınırlamaları:

• Göreceli olarak küçük hasta sayısı
• Tek bir akademik merkezde gerçekleştirilmesi

AML Hastalarında Medyan Genel Sağkalım Süresi Ne kadardı?

Bu çalışmaya katılan AML hastalarında ortanca genel sağkalım süresi 16,1 aydı. Bu sonuç, VIALE-A çalışmasında bildirilen 14,7 aylık ortanca genel sağkalım süresiyle benzerdir. Çalışmanın yazarları, bu kohorttaki genel sağkalımdaki potansiyel iyileşmenin, sitotoksik olmayan bir yaklaşımla tedaviye bağlı morbidite ve mortalitede azalmayla ilgili olabileceğini belirtmişlerdir. Bunun sonucunda, relaps hastaların %100'ü ve yanıt vermeyenlerin %67'si (9 hastanın 6'sı) progresyondan sonra ek tedavi alabilmiştir. Buna karşılık, VIALE-A çalışmasında hastaların yalnızca %14,6'sı ikinci basamak tedavi almıştır.

TP53 mutasyonu olan AML hastaları için ortanca genel sağkalım süresi daha kısaydı, 11,3 ay. Bu sonuç yine de standart HMA + Ven rejiminin denemelerinde görülen 5,2 aylık genel sağkalım süresinden ve gerçek dünya ortamlarında bildirilen 2,5 aylık genel sağkalım süresinden daha olumludur.